رابطه میان پژوهش و سیاستگذاری یکی از مهمترین زمینههای علاقهمندی حوزه سیاستگذاری عمومی است؛ زیرا بازیگران مختلف (لابیگران، محققان، سازمانهای دولتی و غیره) همواره در پی تاثیرگذاری بر دولت هستند اما تعامل میان پژوهش و سیاست به دلیل تفاوت دنیای محققان و سیاستگذاران با چالشهای و موانع عمدهای مواجه است. در تحقیق حاضر ضمن بیان جنبههای ناسازگاری میان محققان و سیاستگذاران تلاش شده است تا با مطالعات کتابخانهای مجموعهای از موانع پیشروی تعامل پژوهش و سیاست شناسایی شود. نتایج تحقیق حاضر نشان میدهد که عمده این موانع را میتوان در قالب چهار طبقه نظیر ارتباط غیر موثر میان سیاستگذار و محقق، غیرکاربردی بودن پژوهش برای سیاست، فقدان ظرفیت برای انجام پژوهش مرتبط با سیاست و مشکلات موجود در اشاعه و نشر یافتهها و نتایج پژوهش برشمرد. در انتها نیز توصیههایی برای مرتفعنمودن این موانع و مشکلات ارائه شده که هم برای محققان و هم برای سیاستگذاران درسآموز است.
نامداریان، لیلا. ۱۳۹۵. بررسی و تبیین کاربردپذیری نتایج پژوهشی در سیاستگذاری: پلی میان نظر و عمل. سیاستگذاری عمومی ۲ (۳): ۱۰۱-۱۱۷.
افزودن دیدگاه