پژوهش حاضر با مطالعه وضعیت پراکندگی «ثروت علمی» در ایران، به بررسی چگونگی مصورسازی تولید و مصرف علم کشور با استفاده از نقشه‌های جغرافیایی می‌پردازد. در بخش نخست، مدل‌های مفهومی مطلوب برای طراحی یک سامانه مکانی برای نمایش چگونگی تولید و توزیع علم در کشور بر اساس پایگاه‌های داده کتابشناختی ارائه و تبیین شده است. سپس ساختار اولیه یک سامانه پیشنهادی و نتایج به دست آمده بر اساس نمونه‌هایی از مصورسازی اطلاعات بر روی نقشه ارائه شده است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که نقشه‌های جغرافیایی تعاملی مانند گوگل مپز و گوگل ارت توانایی بازنمایی پراکندگی علم در سطح کشور را دارند و از سوی دیگر، بیشتر منابع تولید و نمایه شده علمی به دلیل داشنن بار مکانی، می‌توانند مورد تحلیل جغرافیایی قرار گیرند. یافته‌های پژوهش حاضر می‌تواند در ایجاد یک سامانه تحلیلی مکان‌محور برای مطالعه روندهای توزیع و بهره‌گیری از ثروت علمی به کار رود.